Puzzle 220 komada, slika velicine 500 x 350 mm čvrsto kaširana na lepenku od 1 mm, kutija od kartona 190 x 170 x 60 mm

Grad Smederevo nalazi se u centralnoj Srbiji i spada u Podunavski okrug, zauzima površinu od 484 km² (od čega na poljoprivrednu površinu otpada 38817 ha, a na šumsku 2617 ha) i nalazi se na prostoru između Dunava na severu i Velike Morave na istoku i šumadijskih brda na jugu i zapadu. Grad Smederevo ima izuzetno povoljan turističko-geografski položaj u okviru Srbije i nalazi se:
· Na međunarodnom putnom pravcu E-75, koridor X koji povezuje Budimpeštu, Beograd, Niš, Solun i Atinu.
· Na međunarodnom železničkom pravcu koji povezuje Budimpeštu i Beograd sa Atinom i Sofijom.
· Nalazi se na najatraktivnijem delu priobalja Dunava u Srbiji, sa obalom pristupačnom za izgradnju pristaništa i luka i privredno razvijenim područjima u zaleđu, na međunarodnom koridoru VII.
· Na 45km od Beograda, administrativno-ekonomsko-turističkog centra Srbije.
· Na 60km od međunarodnog aerodroma „Nikola Tesla“ .
U reljefu je izrazita podeljenost na niži istočni deo, sa prosečnom visinom od 85.0m (Pomoravlje) i viši, zapadni deo sa prosečnom visinom do 169.2m (Šumadija).
Klima je umereno kontinentalna.

Danas na području grada Smedereva živi 117.134 stanovnika, od čega u samom gradu i prigradskim naseljima 83.768 žitelja. Gustina naseljenosti opštine 2006. godine je 243,27 stanovnika po km². Glavni razlog naglom rastu broja stanovnika za period 2002.-2006. je usled dolaska oko 7.500 raseljenih lica sa Kosova i Metohije, koji su ovo područje intenzivno naselili u periodu od 1999. pa sve do danas. U opštini Smederevo živi 28 različitih etničkih grupa. Po popisu iz 2002. najbrojniji su Srbi (94,91). Značajno je pomenuti i Grke i Jevreje, koji vekovima imaju svoju zajednicu u ovom gradu (0,27%).
Smederevska tvrđava je utvrđen srednjevekovni grad oblika nepravilnog trougla sa 25 kula, visokih preko 20 m i bedemima visine oko 10 i širine do 4 metra. Podigao ju je srpski despot Đurađ Branković 1430.godine, na ušću reke Jezave u Dunav, kao svoju prestonicu.
Despot Đurađ, duhovno privržen pravoslavlju i ukupnoj vizantijskoj tradiciji, bio je oženjen grkinjom Jerinom, iz ugledne carske porodice Kantakuzin, ćerkom Teodora, gospodara Peloponeza.
Tvrdjava je građena po uzoru na carigradsku tvrđavu, glavni graditelj je bio Đorđe Kantakuzen, brat despotice Jerine. Tvrđavu čine Mali grad (dvor) i Veliki grad. Prostire se na površini od skoro 10,5 ha, zbog čega se smatra jednom od najvećih srednjevekovnih tvrđava ravničarskog tipa u čitavoj Evropi.
O vremenu zidanja grada, veliki ktitor ostavio je monumentalni natpis na crkvenoslovenskom što u prevodu na savremeni jezik glasi: „Hristu Bogu verni despot Đurađ, gospodar Srbima i primorju zetskom, po volji njegovoj sazida se grad ovaj u godini 6938 (1430).“
Poslednji veliki srednjevekovni vladar Srbije, despot Đurađ Branković (1427-1456 ), ostvario je velike rezultate na duhovnoj, državnoj i vojnoj obnovi Srbije. Na početku vladavine primio se ktitorstva nad osiromašenim svetogorsko-grčkim manastirom Esfigmen, i kao novi ktitor izdao o tome povelju 1429. godine. To je prva oslikana povelja kod Srba, sa likovima despota Đurđa, despotice Jerine, kćerima – princezom Marom i Kantakuzinom, sinovima – prinčevima Grgurom, Stefanom i Lazarom.
Tokom svoje duge i burne prošlosti, Smederevska tvrđava, nekoliko puta zidana i rušena, građena i razgrađivana, osvajana i oslobađana, nosi trag vremena kao svoj beleg na zidnim platnima i kulama, svedočeći nam o nepredvidivosti istorije. Njeni bedemi su simbol požrtvovanja neimara, graditeljske umešnosti i umetničke lepote.
Danas predstavlja kulturno-istorijsko dobro od izuzetne vrednosti, popularnu turističku destinaciju, kao i ekskluzivan prostor za muzičko-scenske i druge kulturne događaje